Terwijl Flanjapan een bezoek aan München bracht, heeft mijn vader een E-bike gekocht! Er zijn naar mijn idee grofweg drie soorten E-bikers te onderscheiden. Vooreerst is daar de gepensioneerde E-biker die zijn of haar (meestal hem én haar samen) actieradius op een mooie Pinksterdag elektrisch weet te verdrievoudigen. En zodoende onderweg nog méér uitspanningen weet aan te doen dan goed voor hem of haar is. Dan is daar de ogenschijnlijk terloopse E-biker die met een elektrische-fiets-van-de baas woon-werk verkeert en tussendoor ook nog elektrisch een boodschapje doet. Ver daarboven verheven heerst op onze fietspaden momenteel de sportieve E-biker!
Het zijn voornamelijk 50-plusser. Oorspronkelijk van het type niets-aan-de-hand. Ingetogen en verantwoordelijke huisvaders met een genuanceerde kijk op de wereld. Met op zaterdag een vuistdikke dikke krant met legio bijlagen op de mat maar vooral met het hart op de goede plek. Altijd in een iets te ruime, doch zuinige middenklasse auto gereden. Maar nu de kinderen niet meer naar hockey of voetbal hoeven en deze ook niet langer meegaan naar de camping aan de Dordogne, staat die wagen steeds vaker ongebruikt onder de carpoort. Waarom dan niet een E-bike als het kan? Al was het maar voor het milieu. En waarom dan niet meteen een beetje een sportieve?
Het is angstaanjagend om te zien hoe zo’n brave huisvader met 60 Nm onder het zadel spontaan van een modale weggebruiker met een gouden ANWB lidmaatschapspas, verandert in een opgewonden spatbordklevende verkeershufter. Maximale snelheid met ondersteuning 45 km/u! Alsof de duivel hen op de hielen zit. Of Pietje Bel, Elan Musk of Max Verstappen.
Persoonlijk hield ik er een nieuwe tweede hands fiets aan over. Een tamelijk degelijke mét trommelremmen, zónder trapondersteuning. Zo’n fiets waarmee Wim Kok destijds zijn ideologische veren afschudde en Herman Tjeenk Willink thans de formatie doet. En waarmee mijn vader op een mooie Pinksterdag samen met mijn moeder wel eens een tochtje maakte naar de Achelse Kluis. Dat zit er nu niet meer in, ze houdt hem nooit meer bij!