Wij hadden op ons werk zijdeling iets te doen gehad met Vlaanderen Feest, Brussel Danst. Op eigen kosten, máár met een gratis snipperdag eergisteren dus naar Brussel. Ik kende die stad tot dusver alleen maar van de tussenstop van de Thalys richting Parijs. En natuurlijk de recente hartverscheurende actualiteit van aanslagen. Dus ik was een beetje op mijn hoede, temeer daar ik helemaal niets met Dance Batlles noch met Will Tura heb.
Maar Brussel is tof! Ik had dat werkelijk niet durven vermoeden. Het is min of meer een beetje de voorstad van Parijs. Mondainer dan Antwerpen maar tegelijkertijd nogal urban zoals mijn collega’s dat terloops noemen. Ik houd daar wel van. En tegelijkertijd realiseer ik me pijnlijk hoe gesegregeerd mijn dagdagelijkse leven feitelijk is. En dat is dan meteen ook mijlenver verwijderd van ieder valide of zelfs dogmatisch argument in welke Zwarte Pietendiscussie dan ook…
