Je kunt au fond iets tegen de Amerikaanse abstracte Taliban hebben. Beeldende kunst is een serieuze zaak maar gezelliger dan Barnett Newman en Mark Rothko wordt het niet. Neem dan Yves Klein. Ik kende van mijn vader eigenlijk alleen maar Kleins kenmerkende blauwe werk en natuurlijk diens Leap into the void (1960), of zoals de Amerikanen noemen Le Saut Dans Le Vide. Maar vreemd genoeg had ik nooit eerder gehoord van zijn Peintures de feu (9’03), gerealiseerd in 1962 in een werkplaats van het Centre d’essais de Gaz de France in Saint Denis. Vooruit, het heeft op het eerste oog iets van Buster Keaton meets Jacques Brel maar kom op, het is geweldig! Onder de noemer Theater van de leegte nog tot 20 augustus te zien in het Bozar te Brussel.
