Vooruit, het was bij vertrek uit Nederland ook enigszins wisselvallig, toch had ik in Thailand niet op een wolkbreuk gerekend.
Het is mentaal nog een beetje aanpoten met een jetlag in een ver en tropisch land. Omstreeks zes uur ’s avonds wordt het hier al donker en niet veel later viel ik in slaap. Kort daarop begon het te onweren en hield de regen aan. Oorverdovend op het golfplaten dak. Alsof er vrachtwagens aaneengesloten langs het huisje denderden. Toen ik om drie uur ’s nachts klaarwakker een blik op de veranda wierp, stond het water al tot de tweede trede. Een uur later een tree hoger… Bewoners van lager gelegen huisjes werden in allerijl bijgelicht met zaklantarens in de stromende regen elders ondergebracht.
De volgende ochtend was de regen opgehouden en stond het hele terrein en zover het oog reikte blank. De eigenaar nam ogenschijnlijk ontspannen de schade op. Het water kwam even verderop tot aan zijn middel. Een uurtje later bracht hij samen met zijn vrouw ontbijt rond alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Aan het eind van de dag was het water weggetrokken.
